با تعطیلی جشنواره جهانی فجر آب از آب تکان نخواهد خورد

صبح سینما/ایزد مهرآفرین: کورنا، این ویروس منحوس جدای از جان انسان‌ها تا به امروز خیلی از بخش‌های مهم اقتصادی و اجتماعی کشور‌های جهان از جمله کشور ما را با چالش و بحران جدی رو‌به‌رو کرده‌است.

در این بین، صنعت سینما و گردشگردی شاید بیشترین آسیب را از این مهمان ناخوانده در سراسر دنیا دیده‌باشد، به طوری که طبق آمار‌ها ویروس کورنا نزدیک به ۵ میلیارد دلار ضرر به سینما‌های جهان زده‌است.
در کشور ما نیز که خود به خود صنعت سینما نحیف و آسیب‌پذیر بوده و هست و در این میان تنها دلخوشی سینماگران و سینماداران به شب عید و اکران نوروزی بود که آن هم با وجود این شرایط دود شد و رفت هوا.
حالا و در شرایطی که هنوز مشخص نیست این وضعیت اضطراری تا چه زمانی قرار است پایدار باشد، سینمای ایران با چند بحران جدی رو‌به‌رو شده‌است که اگر فکری به حالش نشود، حتماً و قطعاً از دست خواهد رفت. در این بین خیلی از پروژه‌های سینمایی یا تعطیل خواهند شد یا با ورشکستی مواجه می‌شوند. حال و روز سینماداران از سینماگران و فیلمسازان بدتر و وخیم‌تر خواهد شد.
چند روز پیش «حسین انتظامی» رئیس سازمان سینمایی در توئیتی از همه علاقه‌مندان سینما خواست که برای مقابله و رد شدن سینما از این بحران پیشنهاداتشان را برای او بفرستند.
به نظر می‌رسد پیشنهاداتی که علاقه‌مندان به سینما و سینماگران واقعی می‌توانند به رئیس سازمان سینمایی بدهند که تا حدودی سینما از این مخمصه نجات پیدا کند، در سه پیشنهاد زیر خلاصه می‌شود.
پیشنهاد اول: سالانه حدود ۹۰ تا ۱۰۰ فیلم سینمایی در سینمای ایران تولید می‌شود که از این بین نهایتاً بین ۳۰ تا ۴۰ فیلم روی پرده اکران را به خود می‌بیند. در این بین هم فقط شش تا هفت فیلم هستند که به فروش خوبی دست پیدا می‌کنند و برای علاقه‌مندان سینما حرفی برای گفتن دارند. ما‌بقی آثار متأسفانه حکم سالن و صندلی پر‌کن را در شرایط اکران دارند.
حال با توجه به اینکه کلی فیلم از سال قبل مانده که هنوز اکران نشده و همینطور فیلم‌های اکران نوروز هم به تعویق افتاده‌است، بی‌شک به محض بازگشایی سالن‌های سینمایی، ترافیک عجیب و غریبی در اکران ایجاد خواهد شد که حتماً به سهم‌خواهی و درگیری سینماگران و سینما‌داران با سازمان سینمایی منجر خواهد شد.

راه‌حل چیست؟
بهترین راه‌حل تشکیل کمیته‌ای از سوی سازمان سینمایی است تا با همکاری دفاتر پخش در وهله اول تعداد آثار متقاضی اکران را رصد و شناسایی کنند و در مرحله بعد با بازبینی آثار توسط این کمیته فقط به فیلم‌هایی که مخاطب درست و درمانی دارند، اجازه اکران بدهند. ما‌بقی آثار هم که اجازه اکران به آن‌ها داده‌نمی‌شود، سریع مجوز پخش نمایش خانگی‌شان صادر شود و مبلغی هم برای کمک به صاحبان آثار داده‌شود.
مثلاً فیلم‌هایی در جدول اکران امسال وجود دارد که حتی فروش‌شان به ۵۰۰ میلیون تومان هم نرسیده‌است و فقط سالن‌ها و صندلی‌های سینما را بی‌خودی اشغال کردند. با این حساب و با این طرح شاید سود هم برای این دست از تهیه‌کنندگان حاصل بشود.
در هالیوود هم سالانه بالای ۲۰۰۰ فیلم ساخته می‌شود که نهایتاً ۱۰۰ تا از آن‌ها اکران می‌شوند و مابقی از دیگر بستر‌های پخش استفاده می‌کنند. بهتر است از این تجربه استفاده شود.
پیشنهاد دوم:‌ خیلی از جشنواره‌های کوچک و بزرگ سینما و خیلی از رویداد‌ها‌ی مهم فرهنگی، هنری در دنیا به دلیل ویروس کورنا تعطیل شده‌است و ترجیح داده‌اند که برگزاری رویدادشان را به زمانی دیگر موکول کنند. حالا در این بین جشنواره جهانی فیلم فجر که چند سالی است در اردیبهشت ماه در تهران برگزار می‌شود، در مواجهه با این پدیده اصرار دارد به جای تعطیل کردن یا جابه‌جایی یک ماه از اردیبهشت به خرداد، این جشن را هر طور که شده برگزار کند.
نکته اول در این بین این است که اساساً از کجا معلوم و مشخص است که این ویروس تا آن زمان دست از سر کشور و کل دنیا بردارد. نکته دوم اینکه حتی اگر بپذیرم این ویروس شرش اردیبهشت ماه از سر کشور ما کم می‌شود، آیا تضمینی بر سلامتی شرکت‌کنندگان و میهمانان خارجی که قرار است در این رویداد شرکت کنند و وارد ایران شوند، وجود دارد یا نه؟.
به نظر می‌رسد مخاطبان و شرکت‌کنندگان ایرانی هم احتمالاً استقبالی از این رویداد نخواهند داشت، چه برسد به خارجی‌ها.

راه‌حل چیست؟
همانطور که در این چند روز گذشته چند سینماگر هم به این مسئله اشاره کردند، اگر صرفاً و برای یک دوره این جشنواره و جشنواره فیلم کودک اصفهان برگزار نشود، آب از آب تکان نخواهد خورد و هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد؛ جشنواره‌ای که با وجود چندین دوره برگزاری همچنان مخالفان جدی دارد و آنچنان‌که باید و شاید نتوانسته اثر‌گذار و در‌خور برگزار شود.برگزار‌نشدن چنین جشنواره‌ای حتماً به کسی ضرر نخواهد زد، مگر گردانندگان و تیم اجرایی این جشنواره که احتمالاً از قبل این جشنواره بخواهند منفعت مالی و اعتباری برای خود دست و پا کنند. بهتر است هزینه چندین میلیاردی را که سازمان سینمایی برای این جشنواره و همچنین جشنواره فیلم کودک اصفهان می‌کند، در صندوق اعتباری هنر واریز کند و آن را بین سینماگران و سینمادارانی که در این دوران متضرر شده‌اند، پرداخت کند.
پیشنهاد سوم: پیشنهاد سوم راه‌حلی است که خود رئیس سازمان سینمایی از روزی که بر این مسند نشسته‌است، پیگیر آن بوده و هست و آن چیزی نیست جز شفاف‌سازی.

سازمان سینمایی مثل تمام مواردی که در این ایام شفاف‌سازی کرده‌است، یک‌بار برای همیشه باید از دفاتر پخش فیلم‌های سینمایی بخواهد که لیست فیلم‌هایی را که برای اکران آماده کرده‌اند، به سازمان سینمایی تحویل بدهند که مشخص شود دقیقاً چه تعداد فیلم برای اکران سینما‌ها در امسال قرارداد بسته‌اند و قرار است اکران شوند، با این شفاف‌سازی دقیقاً نقشه راه اکران مشخص می‌شود و تصمیم‌گیری در این خصوص خیلی ساده و علمی خواهد شد.