چرا رئالیتی‌شوی شبکه «سه» تعمیم همان نگاه دهاتی و شهری است؟

صبح سینما: سایت اصولگرای «جوان آنلاین» در مطلبی با اشاره به برنامه رئالیتی‌شوی «بریم بسازیم» آن را مصداقی از تعمیم نگاه از بالا به پایین شهر نشین ها به روستاییان دانسته است.

این رسانه در ادامه نوشته است:رئالیتی‌شوی «بریم بسازیم» به گفته تهیه کننده اش نخستین رئالیتی‌شوی محض است! و روایتی از تلاش چهار جوان که با هدف ایجاد توسعه‌ی پایدار و ارتقا سطح رفاه مردم، وارد روستا می‌شوند تا نقصان موجود در گوشه کنار روستا را برطرف کنند؟!

روستای خاوه ۶۰ کلیومتری شهر تهران و از روستا‌های محروم کشور نیست، روستای با ۲۷۰ خانوار یکی از بهترین روستا‌های مقصد گرشگری استان و حاصل خیز‌ترین زمین‌های کشاورزی منطقه را دارا میباشد، کل جمعیت روستا به ۱۲۰۰ نفر نمی‌رسد.

به این آمار‌ها توجه بفرمایید

وقتی می‌شنوید در آخرین سرشماری سال ۹۵، در ۳۰ سال گذشته میانگین سالی هزار و صد و پنجاه روستا خالی از سکنه شده است! چه حسی پیدا می‌کنید؟

وقتی نگاه میکنید، بیش از ۸۰ درصد موادغذایی کشور توسط روستائیان تولید میشود، هر چند خودشان به علت توزیع بد و عدم گردش مالی صحیح، سود و نفعی نمیبرند! چه برداشتی از عدد می‌کنید؟

وقتی می بینید بیش از ۲۰ میلیون انسان ایرانی هنوز در روستا‌های کشور زندگی میکنند، پر تلاش هستند و زحمت می‌کشند وآن طور که باید دیده شوند، دیده نمیشوند؟! چه برنامه‌ای تولید می‌کنید؟

وقتی از ۹۰ هزار روستا به ۶۰ هزار روستا رسیده ایم و این مردمان شریف همچنان مانده اند تا روستایی آباد شود و روستایی خالی نشود، چه صفتی برای مردم شریف روستا انتخاب می‌کنید؟

وقتی روستایی می‌داند اساسی‌ترین راه پیشرفت و آبادانی زمین، کار است. کار و کوشش با خود امید می‌آورد و احساس شخصیت و عزت نفس و منزلت انسان را بالا می‌برد، دیگر نیازی نیست بایک رئالیتی‌شو محض به او خود باوری بدهید و در مضمون برنامه بیان شود، از شهر آمده ام تا برای شماها، روستایی ها، کار ایجاد کنم و روستای شما را آباد کنم!

وقتی گروه سازنده برنامه به فهم این محتوا نرسیده زندگی و کار در روستا معنای واحدی دارند و نیاز نیست شما در یک روستای ۲۰۰ نفره کترینگ غذا راه بیندازید؟! یا دکه بزنید؟! روستایی خودش میداند چگونه بایدغذا پخت کند وچگونه سیر شود.

وقتی کاری میکنید تا مهاجرت‌های روستاییان بیشتر گردد! در این سال‌ها باوری ایجاد شده، باور نادرستی که جامعه شهری را نسبت به جامعه‌ی روستایی ممتاز‌تر و برتر نشان می‌دهد تا آنجا که در باور همین گروه سازنده و در نرشین و گفتگوی ۴ جوان با روستائیان این نشان هست که ما از شهرآمده ایم تا کار شما راه بیاندازیم یا به شما کمک کنیم تا بتوانید کار و اشتغال داشته باشید!

وقتی در این سال‌های گذشته دستگاه‌ها و نهاد‌های موازی با همین مفاهیم ذهنی و اساسنامه ای، چه روستا‌هایی را از نشاط کاری و پشتکار بی انگیزه کردند، تعجب می‌کنید! جالب است بیش از ۲ هزار از روستا‌های کشور باتوجه به داشتن آب کافی برای کشاورزی و امکاناتی مثل برق و گاز و... باز خالی از سکنه شده اند.

آن‌ها بر این باور بوده اند کسانی که از شهر می‌آیند و میخواهند کار به مایاد دهند و کار‌های ما را انجام دهند، خب خودمان میرویم شهر وآنجا کار میکنیم و زندگی میکنیم.

وقتی با یک سرچ ساده می‌توانستید به روستا‌های محرومی در کشور برسید و در تولید برنامه قاب دوربین را به سمتی میگرفتید تا آن روستایی زحمت کش کارش و سبک زندگی باقناعتش دیده شود، قطعا ریلیتی شو با نفسی برای روستا‌ها می ساختید.

ده‌ها روستا در کشور وجود دارد که روستائیانش منتظرند دیده شوند، تا همگان در کشور متوجه شوند روستایی برای آبادی و پیشرفت کشور اهمیت دارد، روستا‌هایی که با تلاش کار و اشتغال ایجاد کرده اند، زندگی می‌کنند، سختی را به جان خریده اند و فقط می‌خواهند دیده شوند تا موانع کاری آن‌ها برطرف شود و نیازی ندارند کسی برایشان از شهر بیاید و کار کند.

یادمان باشد راه آبادی شهر‌ها از روستا‌ها می‌گذرد، به امید اصلاح برنامه سازی برای روستائیان کشور، هر چند از سازمان اوج و بسیج صدا و سیما بیشتر انتظار می‌رفت.