راز بزرگ مایکل جکسون چه بود؟(1)

صبح سینما: سهیل صفاری- خبر فوت ناگهانی «مایکل جوزف جکسون»، معروفترین ستاره دنیای سرگرمی و کسی که لقب «سلطان پاپ» را یدک می کشید، در روز 25 ژوئن 2009، صدها میلیون نفر از هواداران او را در سرتاسر دنیا در بهت و شوک فرو برد. 

مرگ  مایکل درست سه هفته پیش از کنسرت بزرگ او در لندن اتفاق افتاد که همه بلیت های آن از قبل فروخته شده بود. قرار بود بعد از ده اجرا در لندن و ادامه کنسرت ها در پاریس و نیویورک و بمبئی، مایکل از صحنه خداحافظی کند. این تور، بعد از تور جهانی 1997، بعد از بیش از یک دهه نخستین اجرای زنده مایکل بود. بر اساس گزارش های تایید شده، دکتر «کنراد ماری»، پزشک شخصی مایکل، مجموعه ای داروهای آرام بخش و خواب آور را که شامل «پروپوفول»، لورازپام و میدازولام می شد، برای ستاره بزرگ موسیقی تجویز کرده بود تا او راحت بخوابد. اما به واسطه دوز بالای داروی بیهوشی پروپوفول، مایکل دچار نارسایی قلبی شد و در نهایت در بیمارستان جان باخت. 

این سرانجامی به شدت تراژیک برای چهره ای بود که در ذهن صدها میلیون هوادارش در سرتاسر دنیا، رویایی ترین و فانتزی ترین زندگی ممکن برای یک «سلبریتی» را داشت. لیکن حقیقت تلح زندگی مایکل این بود که زندگی پشت صحنه او، از همان کودکی تلخ، پراسترس و غیرعادی بود. مایکل که به همراه برادرهایش در گروه «جکسون فایو»، شهرت را از همان دهه 1960 و در زیر ده سالگی تجربه کرده بود، هیچ گاه یک زندگی عادی و طبیعی را در بیرون از حباب رنگین و پر نور و صدای شهرت، تجربه نکرد.

او در مصاحبه با مجری معروف آمریکا، اپرا وینفری(10 فوریه 1993) گفت:

"ما نمی تونستیم کارهایی که بچه های دیگه انجام دادند، انجام بدیم...دوستان، رفقای نزدیک، شب نشینی خودمانی، هیچ کدوم از اینها برای ما نبود...وقتی من بچه بودم فقط کار بود، کار و کار."

حقیقت آن است که مایکل در زندگی، تنهایی شدید و مزمنی را تجربه می کرد. او به عنوان یک «کودک-ستاره» هیچ وقت یک کودکی طبیعی را نگذراند. او در همان مصاحبه با اپراه، می گوید:

" قبلا همیشه از تنهایی گریه می کردم. آن همه موفقیت بود، ولی روی دیگری هم داشت، تمرین های همیشگی و همه چیزهایی که باید قیدش را می زدی. تو نباید کارهایی رو که بقیه بچه ها انجام می دادن، انجام می دادی. به جاش، باید می رفتم سر کار. این خیلی منو آزار می داد."

ظاهرا همین عقده روحی و همین کودکی «گمشده» انگیزه او برای دوستی با کودک-بازیگرانی بود که تجربیاتی چون خود او را از سر گذرانده بودند. او مزرعه متعلق به خود را در سانتا باربارای کالیفرنیا تبدیل به یک مجموعه تفریحی کودکان از سنخ دیزنی لند کرد و اسم آن را به سبک داستان های فانتزی کودکان، «Neverland»(ناکجا) گذاشت. او در همین مزرعه از میهمانان کودک و نوجوانی که به قول خودش، تنها دوست حقیقی او در زندگی بودند، پذیرایی می کرد. اما همین عادت او به پناه بردن به دنیای کودکی و دوستی با کودکان و نوجوانان، شروع کابوس بزرگ زندگی او بود. در سال 1993، پدر یکی از کودکانی که دوست مایکل بود، با نام «جردن اوانز»، ستاره موسیقی را به سوء استفاده جنسی از فرزندش متهم کرد. ناگهان دنیای فانتزی که جکسون در نورلند برای خود ساخته بود، با هجوم نیروهای پلیس تبدیل به دنیای تباهی و سیاهی شد. 

مایکل درباره اتهاماتی که اوان چندلر ، پدر جردن چندلر، به او وارد می کرد ویدیویی منتشر کرد و گفت:

" صحبت های تهوع آور زیادی مطرح میشه و همش هم غلطه. این تجربه هراس آوریه که من سوژه اون شدم. رسانه ها واقعیت رو دستکاری می کنند. با من مثل یک مجرم رفتار نکنید. منو مجبور به تسلیم کردند."

او بابت این اتهامات حتی وادار به معاینه بدنی در حالت عریان کامل توسط پلیس شد. این تحقیر بزرگ چنان به او آسیب زد که هیچ وقت از آن رهایی پیدا نکرد. در نهایت این پرونده با مصالحه خارج از دادگاه بین وکیل مایکل و پدر جردن، مختومه شد و 10 میلیون دلار به اوان چندلر از سوی وکیل مایکل پرداخت شد. با وجود این مصالحه، از بابت جنبه جنایی اتهام، تحقیقات پلیس و هم تحقیقات دو هیات منصفه تشکیل شده برای رسیدگی ادامه یافت و در نهایت هیچ مدرکی متقن و قابل توجهی در تایید این اتهام به دست نیامد.[1] 

نکته جالب این که، اوان چندلر، پدر جوردن، که در سال 1993 سلطان پاپ را به آزارجنسی پسر 13 ساله اش متهم کرده و از سوی مطبوعات به اهداف مالی در این اتهام زنی متهم شده بود، در 17 نوامبر 2009، یعنی چند ماه بعد از فوت مایکل، با شلیک گلوله به سرش خودکشی کرد و از دنیا رفت.[2] نکته قابل تامل این که در همان پرونده سال 1993، جوردن 13 ساله هیچ گاه حاضر نشد علیه مایکل شهادت دهد.[3] البته گزارش هایی هم وجود دارد که جوردن چندلر در سال 2009، بعد از مرگ مایکل، در محافل خصوصی اذعان کرده که او قصد نداشت مایکل را در سال 1993 به چیزی متهم کند و این اجبار پدرش بود که او را وارد دعوای قضایی علیه جکسون کرد.[4] [5]

در سال 2003، مایکل جکسون بار دیگر به آزار جنسی کودکان متهم شد. او بابت این اتهام بازداشت شد، اما در نهایت از کلیه اتهامات تبرئه شد. این تجربه بسیار دردناک بود و مایکل درباره آن گفت:

" برای مردم عجیبه که همیشه بچه ها دور و بر من هستند. ولی من فقط دارم سعی می کنم چیزهایی رو که خودم نداشتم، از طریق اونا پیدا کنم، مثل دیزنی لند، پارک های جالب، دستگاه های بازی سکه ای."

در 13 ژوئن 2005، هیات منصفه، بعد از 32 ساعت شور که مجموعا هفت روز طول کشید، مایکل جکسون را از اتهام کودک آزاری جنسی تبرئه کرد.[6] گزارش های اداره تحقیقات فدرال(اف بی آی) درباره این پرونده که بعد از فوت مایکل منتشر شد، تصریح می کند که هیچ گونه شواهد و مدارک محکمی برای اثبات این اتهامات وجود نداشته است.[7]

اضافه بر این، در جریان رسیدگی به این پرونده، چهره های معروف سینمایی، به ویژه کودک-ستاره هایی چون مکالی کالکین(کودک-بازیگر سری فلم های «تنها در خانه») که بارها به اقامتگاه معروف «نورلند» متعلق به جکسون(که نوعی دیزنی لند شخصی برای مایکل بود) رفت و شب ها را آن جا گذراند، شهادت داد که کوچک ترین اقدام یا اشارتی از جانب مایکل ندید که نشان از انحراف جنسی و اخلاقی او نسبت به کودکان یا نوجوانان داشته باشد.[8] 

اما این زندگی پردردسر و پرفشار برای کسی که لقب «سلطان پاپ» را یدک می کشید و پولسازترین سرگرمی ساز تاریخ لقب داشت، از کجا ریشه می گرفت؟ چرا کار مایکل در 50 سالگی به مرگی مشکوک با اوردوز قرص های بیهوشی کشید؟ چرا مایکل جکسون دست کم 15 سال آخر عمر خود را به صورت دوره ای با انواع پرونده های قضایی، اتهامات اخلاقی و فشارهای روحی پشت سر گذاشت و حتی برای برهه ای حتی از آمریکا خارج شد و کشوری مثل بحرین را برای زندگی انتخاب کرد؟

به باور نگارنده، دست کم دو عامل اصلی شکل گیری مسیر پر دست انداز زندگی جکسون، آن هم درست زمانی که به اوج شهرت در دنیای موسیقی و سرگرمی رسیده بود، وجود داشت: تقابل های به وجود آمده بین او و جامعه یهودیان، پیوندهای ایجاد شده بین او و اسلام و مسلمانان

در 15 ژوئن 1995، تنها 5 روز مانده به انتشار رسمی آلبوم معروف مایکل با عنوان «تاریخ: گذشته، حال و آینده؛ کتاب اول» توسط شرکت سونی پیکچرز، که گسترده ترین و پرخرج ترین تبلیغات مربوط به یک آلبوم موسیقی را در آمریکا پشت سر گذاشته بود، روزنامه نیویورک تایمز، گزارشی درباره این آلبوم در شرف انتشار منتشر کرد و به محتوای یکی از آهنگ های این آلبوم(که از قضاء، معروف ترین آهنگ ان هم شد) اصطلاحا «گیر» داد. این روزنامه نوشت:

"گرچه در یک دهه اخیر، آقای جکسون به عنوان اجراکننده ای شهرت پیدا کرده که محتوای آلبوم هاش به نحو منجسمی حول کودکی، فانتزی، عشق و برادری می گردد، اما آلبوم دوتایی او که قرار است روز سه شنبه توسط سونی به بازار بیاید، شکاکانه، مبهم، عصبانی و سرشار از خشم است.

...در آهنگ «اونا به ما اهمیت نمی دن»(They Don’t Care About Us)، آقای جکسون می خواند "مرا یهودی می کنی، منو تحت تعقیب قرار می دی، هر کسی یک بلایی سرم میاره/ منو می زنی، منو «جهود»(kike) می کنی، منو سیاه و سفید نکن(بر اساس رنگ پوست با من رفتار نکن)". آهنگ همچنین می گوید:" کچل ها( نژادپرست ها،skinheads) و تیفوسی ها(deadheads)، همه بد شدن/ کتکم بزن، لگدم بزن، هیچ وقت نمی تونی منو به دست بیاری". و در جایی از آهنگ آقای جکسون می گوید: " از این که قربانی شرم باشم، خسته ام." و ترجیع بند شعر این است : «اونا اهمیتی به ما نمی دن»."[9] 

 در ادامه این گزارش، با اشاره به جوّ تبلیغی که از طرف گروه های یهودی علیه این شعر از آلبوم راه افتاده بود، توضیح خود مایکل جکسون را نقل کرد:

" آقای جکسون با حضور در برنامه ی «Prime Time Live» شبکه ان بی سی، با رد ادعای «ضدیهودی» بودن شعر «اونا به ما اهمیتی نمی دن»، گفت " این شعر ضدیهودی نیست،چون من آدم نژادپرستی نیستم." او به مصاحبه کننده، ، گفت: " من هرگز نمی تونم نژادپرست باشم. من همه نژادها را دوست دارم."

مایکل اضافه کرد:

"حسابدار و وکلای من یهودی هستند. سه نفر از بهترین دوستان من، یهودی هستند- دیوید گِفن، آقای کاتزنبرگ و استیون اسپیلبرگ."

گفتنی است این سه نفر شرکای مالکیت شرکت فیلمسازی دریم ورکز هستند.

البته، در پایان این گزارش، یکی از سخنگویان اسپیلبرگ، ماروین لوی، با اشاره به تعریفی که روی جلد آلبوم از قول اسپیلبرگ نثار جکسون شده بود، تاکید کرد که این تعریف مربوط به دو سال قبل تر و شوی تلویزیونی مایکل بوده است. معنای تلویحی این توضیح این بود که اسپیلبرگ حامی این آلبوم نبود.

در نهایت، روز 16 ژوئن 1995، مایکل مجبور شد بابت این بخش از شعر «They Don’t Care About Us» از یهودیان عذرخواهی کند.[10] او مجبورشد این بخش از ترانه را بازخوانی کند و دو نسخه از آهنگ را روانه بازار کند که این کار انجام شد و در نسخه دوم، به جای «jew me» از عبارت «do me» و به جای «kike me» از عبارت «strike me» استفاده کند.[11] البته تا زمان به بازار رفتن نسخه دوم، دست کم دو میلیون کپی از آلبوم شامل نسخه اول آهنگ «اونا به ما اهمیت نمی دن» فروخته شده بود. 

اما این پایان ماجرا نبود.

در ماه نوامبر 2005، انتشار یک فایل صوتی از مکالمه تلفنی مایکل، به شدت برای او دردسرساز شد. برنامه «صبح به خیر آمریکا»، صوت مکالمه تلفنی مایکل را با یک وکیل، منتشر کرد که در آن مایکل صراحتا از یهودیها انتقاد می کند. این پیام توسط وکیل دو مشاور حقوقی سابق جکسون با نام های دیتر وایزنر و مارک شافل(هر دو یهودی) و در سال 2003 ضبط شده بود. مایکل در این مکالمه یهودی ها را «زالو»هایی می خواند که برای به فلاکت کشاندن او توطئه کرده اند. ماجرا از این قرار بود که مایکل بعد از دادگاه سنگین برای رسیدگی به اتهام کودک آزاری جنسی، که در نهایت تبرئه شد، برای زندگی به کشور بحرین رفت. او برای این که بتواند بخشی از دارایی خود را به بحرین انتقال دهد، نیاز به کمک مشاوران حقوقی داشت. لیکن این دو مشاور حقوقی یهودی ظاهرا نه تنها کمکی به انتقال بخشی از پول های او نکردند، که خود شکایت چند ده میلیون دلاری علیه مایکل ثبت کردند.[12]

بعد از انتشار این فایل صوتی، تبلیغات سنگین و سازمان یافته موسسات و گروه های یهودی آمریکا علیه جکسون شروع شد که در راس آن ها «اتحادیه ضدافتراء» قرار داشت. این گروه که کار شکار منتقدان یهودیت و اسراییل را در آمریکا انجام می دهد و ید طولایی در راه انداختن تبلیغات سهمگین علیه منتقدان یهود دارد، بلافاصله بعد از انتشار این مکالمه، وارد عمل شد. مدیراین موسسه، آبراهام فاکسمن، درباره این نوار منتشر شده از مایکل جکسون گفت

" بسیار تاسف بار است که آقای جکسون آلوده به کلیشه های ضد یهودیان به عنوان افراد پول پرست و سلطه گر شده است."

او افزود: 

" مایکل جکسون یک بن مایه ضدیهودی دارد و از اشتباه گذشته خود درس نگرفته است."[13]

اشاره فاکسمن به ماجرای شعر «اونا به ما اهمیت نمی دن» در سال 1995 بود. 

دیگر سازمان یهودی صهیونیستی که مایکل را بابت شعر «They Don’t Care» به شدت تحت فشار قرار داد، «مرکز سیمون ویزنتال»، یکی از نهادهای پرنفوذ و قدرتمند صهیونیستی آمریکاست که به واسطه ارتباطات امنیتی که با سرویس های جاسوسی چون موساد و سیا دارد، منتقدان صهیونیسم یا یهودیان را در نقاط مختلف دنیا، از طرق مختلف مورد تعقیب و ایذاء قرار می دهد. آن ها در سال 1995 با فشارهای سهمگین، مایکل را وادار کردند که از «موزه رواداری»(موزه ای یهودی در لس انجلس در تبلیغ هالوکاست) بازید کند و به یهودیان ابراز ارادت کند.[14] 

حقیقت آن است که مایکل در بین یهودیان محاصره شده بود. نه تنها تیم مشاوران حقوقی، شرکای تجاری او در حوزه صنعت سرگرمی و دوستان و اطرافیان او عمدتا یهودی بودند، که او حتی با یک زن یهودی به نام «دبورا راو»(Debbie Rowe) ازدواج کرد که حاصل آن دو کودک به نام های «پاریس» و «پرنس» بود.

گفتنی است دبورا که بعد از طلاق از مایکل در سال 1999 در یک توافق، حق حضانت دو فرزند خود را به او واگذار کرده بود، وقتی در سال 2004 مایکل با اتهامات کودک آزاری جنسی رو به رو شد، به دادگاه رجوع کرد و خواستار اعاده حق حضانت دو فرزند خود شد. طبق خبر «آژانس تلگرافی یهودی»، یکی از مواردی که دبورا در دادگاه مطرح کرد این بود که به عنوان یک یهودی، نگران است که دو فرزندش تحت حضانت مایکل، در معرض آموزه های سازمان «ملت اسلام»(Nation of Islam) قرار گیرند که بزرگ ترین سازمان اسلامی آمریکاست و نفوذ و قدرت زیادی بین سیاهپوستان آمریکایی دارد.[15] این مساله یکی از مواردی است که نشان می دهد مایکل روابط عمیقی با مسلمانان و سازمان های اسلامی برقرار کرده بود.

وبسایت شبکه سی ان ان در 11 دسامبر 2003 گزارش داد که سازمان «ملت اسلام»، در ماجراهای مربوط به مایکل، نقش کلیدی دارد. سی ان ان به نقل از منبعی نزدیک به جکسون ادعا کرد که «لئونارد محمد»، مدیر اجرایی سازمان «ملت اسلام» و داماد رهبر این سازمان، لوییز فراخان، نقش مهمی در اداره امور کاری مایکل پیدا کرده است و در دفتر وکیل مایکل، مارک گراگوس، مستقر شده است. 

طبق این گزارش، بعد از مطرح شدن اتهامات آزار جنسی کودکان علیه مایکل، امنیت و نگهبانی از مایکل و سکونتگاه او نیز در اختیار عوامل سازمان «ملت اسلام» قرار گرفت و این سازمان یک تجمع حمایتی برای مایکل در محل مزرعه معروف او، «نِوِرلند» در سانتا باربارا برگزار کرد. به گفته این منبع ناشناس، برادر مایکل، جِرَمین و خدمتکار اصلی منزل مایکل، از سازمان «ملت اسلام» خواستند که تامین امنیت مایکل را به عهده بگیرند. [16]

ادامه دارد...

[1] https://variety.com/1993/biz/news/jackson-told-to-cooperate-in-civil-trial-116092/

[2] https://www.dailymail.co.uk/news/article-1228772/Michael-Jackson-Jordan-Chandlers-father-Evan-commits-suicide-years-accusing-star-molesting-son.html

[3] https://inews.co.uk/culture/television/jordan-chandler-gavin-arvizo-michael-jackson-now-what-happened-abuse-allegations-504952

[4] https://www.snopes.com/fact-check/jordan-chandler-jackson/

[5] https://web.archive.org/web/20150428133350/http://site2.mjeol.com/important-article/jackson-grand-jury-disbanded-1994.html

[6] http://edition.cnn.com/2005/LAW/06/13/jackson.trial/

[7] https://vault.fbi.gov/Michael%20Jackson/Michael%20Jackson%20Part%2002%20of%2007/view

[8] http://edition.cnn.com/2005/LAW/05/11/jackson.trial/index.html

[9] https://www.nytimes.com/1995/06/15/arts/in-new-lyrics-jackson-uses-slurs.html

[10] https://www.nytimes.com/1995/06/17/arts/michael-jackson-apologizes-for-hurt-caused-by-lyrics.html

[11] https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1995-06-23-ca-16138-story.html

[12] https://www.theguardian.com/world/2005/nov/24/michaeljacksontrial.arts

[13] https://www.haaretz.com/1.4883514

[14] http://www.wiesenthal.com/about/news/jew-me-sue-me-kick-me.html

[15] http://jta.org/news/article/2009/06/28/1006174/jackson-kids-jewish-mother-could-regain-custody

[16] https://edition.cnn.com/2003/SHOWBIZ/12/30/jackson.nationofislam/