به یک نفر «رئیسی» جهت صدا و سیما نیازمندیم

خدای ناکرده من یک فعال فرهنگی و هنری پنجاه و هفتیم، از آن دسته آدم ها که بخاطر پایبندی به اخلاقیات، چند سالی است که در حوزه تخصصی ام حتی جاروکشی هم به من نمی دهند، البته فکر کنم من و امثال من دلیلش را خوب می دانیم، اما خب زندگی است و نمی توان هوا خورد و بالاخره باید کار کرد و خرج چند سر عائله را تأمین کرد، لذا بعد از کلی بررسی تصمیم گرفتم، چند صباحی به کشورهای از ما بهتران که اتفاقاً آقازاده ها (ثروت زاده ها) در آن جا در حال ریاضت هستند بروم و به سیاستمداران آن ها بگویم، اگر یک مژدگانی حسابی در حد تامین زندگی تا لب گور به من بدهند، من هم یک خبر مهم را به آن ها می دهم، تا دیگر مجبور نباشند این همه هزینه خرج کارشناس و کارنشناس تهاجم فیزیکی یا غیر فیزیکی جهت تغییر فرهنگ و تفکر و سبک زندگی مردم ایران را متحمل بشوند.

چون الان هستند بزرگوارانی که با جدیت فراوان در رسانه ملی خواسته یا ناخواسته باب میل شما عمل می کنند، اگر شما به دلیل بی عرضگی موفق نشدید ماهواره را همگانی کنید، رسانه ملی ما ثابت کرد که چقدر در این همه گیری ماهواره توانمند است، تا حدی که کم کم شاهد نشستن سایه دیش بر لب بام خانواده های مذهبی هم هستیم، خدا توفیق شان بدهد.

پس از این مقدمه چینی باید رفت سر اصل مطلب، نگارنده سعی دارد به نمایندگی از جامعه اصیل و اهل تفکر فرهنگ و هنر این کشور خصوصاً فعال در رسانه ملی که سال هاست بنا به هر دلیلی از خانه خودشان رانده شده اند و بجایش کسانی ریش و قیچی فرهنگ و تفکر این مردم را به دست گرفته اند که گاهی حتی به منویات مقام معظم رهبری هم که عامدانه سعی دارند پدرانه و محترمانه به آن ها تذکر بدهند توجهی ندارند.

شاید این سوال پیش بیاید که من کمترین در حدی نیستم که در مورد مهم ترین بخش حکومتی کشورم اظهار نظر کنم، اما من با صدایی رسا و بدون هیچ واهمه ای می گویم، رسانه ملی دارایی و سرمایه 80 میلیون ایرانی است و صاحبان این دارایی های باید نگران سرمایه شان باشند، لذا همه هموطنانم خصوصا قشر فرهنگی و هنری می توانند متولیان صدا و سیما را موظف به پاسخگویی کنند.

حتما بارها در مورد کودتا در کشورهای مختلف جهان شنیده ایم، آن ها اولین جایی را که تصرف می کنند، ریاست جمهوری، پادگان های تا دندان مسلح، وزارت خانه ها و .... نیستند، بلکه رادیو تلویزیون را اشغال کرده اند که شاهرگ حیاتی هر حکومتی است.

مدتی است که یک بزرگ مرد در حال شخم زدن زمین حوزه مفاسد دولتی و اقتصادی است بدون هیچ ملاحظه و تعارفی و این باعث می شود که گوهر اصل از تقلبی تفکیک داده شود، دلسوزان و پاکدستان تشویق و متقلبان در انتظار مجازات باشند، که اثرش طبق آمار بازگشت امید به فضای کشور شده است.

 در این جا ضمن احترام به تمام پرسنل متعهد و متخصص صدا و سیما که هنوز جان این رسانه به لطف وجود آن ها نفس می کشد، روی سخنم با کسانی است که با بودن شان ضمن تولید برنامه های بی محتوا و یا کپی برداری شده از ماهواره، فیلم و سریال های ضعیف، صدا و سیما را تبدیل به محلی جهت لجبازی های شخصی کرده اند، تا آن جا که دوست و دشمن به ریزش حداکثری مخاطب صدا و سیما معترفند.

لذا از عالی ترین مرجع قانونی که می تواند به تحقیق و تفحص مادی و معنوی رسانه ملی ورود کند، تقاضا داریم، لطفاً این زمین مهم فرهنگ و هنر کشورم را که بنیانگذار فقید انقلاب اسلامی دانشگاه دین و انقلاب نامید را هم شخم بزنید و بپرسید:

1. از عملکرد کاری و مالی این مجموعه مهم و استراتژیک از گذشته ای نه چندان دور تا به اکنون
2. از گوهرهای کمیاب که تعهد و تخصص را با هم داشته و دارند، اما اکنون نیستند و در گوشه ای غبار بی مهری بر چهره شان نشسته و با تمام سوابق شاید بتوانید آن ها را در اسنپ و یا ... پیدا کنید.
3. از گردش مالی جهت ساخت پروژه های تلویزیونی که فقط در انحصار عده ایی تهیه کننده و برنامه ساز قرار گرفته و در به روی بقیه سه قفله شده است.
4. از قحط الرجال فرهنگی، هنری بپرسید که با وجود این همه استعداد ناب و متعهد، که با تمام سختی های موجود غیرتمندانه در ایران مانده اند، هنوز برنامه سازی را به خارج نشینانی پیشنهاد می دهند که ذره ای به حرف هایی که در برنامه هایشان می زنند اعتقادی ندارند و فقط شعار دینی و ملی می دهند (تصاویرشان در کشورهای غربی زبان گویای این تناقض است)
5. از افراد کم تجربه اما به زعم بعضی از شبکه های تلویزیونی خودی که اکنون جا پای بزرگان مطرود صدا و سیما گذاشته اند، که خود یکی از علت های افت کمی و کیفی محتوای برنامه های تلویزیونی و ریزش مخاطب شده اند.
6. از افرادی که میلیون ها تومان از صدا و سیما طلب دارند اما دستشان به جایی نمی رسد، کافی است یک فراخوان بدهید و بخواهید که افرادی که به لحاظ مادی یا معنوی از صدا و سیما متضرر شده اند، بصورت کتبی گزارش محرمانه همراه با مستندات ارائه دهند.

در پایان ضمن احترام مجدد به عوامل زحمتکش و محترم صدا و سیما که باعث بقای این سرمایه ملی شده اند، از مقامات عالی نظام می پرسم آیا وقت آن نرسیده که یک «رئیسی» هم برای رسیدگی به چگونگی عملکرد این ثروت بی نهایت مادی و معنوی 80 میلیون ایرانی منصوب شود.

                                                                                                                                یا حق

                                                                                                                       صدیقه فیروزی فیلمنامه نویس و منتقد